alternatieve therapie is vnl. gericht op het in werking stellen van het zelfhelende vermogen van het menselijk lichaam. Net zo min als elk pilletje dat door artsen wordt voorgeschreven de gehoopte of verwachte UITwerking heeft, zijn handelingen door welke alternatieve therapeut dan ook gedaan de oplossing.De praktijk leert me dat de tijd die een therapeut heeft voor de client, het luisterende oor, het spiegelende en daardoor bewustworden stimulerende element in de behandeling, samen met de handeling die men verricht binnen het kader van de therapie een helende werking heeft. De mens wordt gevraagd en soms ook gedwongen stil te blijven staan en in respect en uit respect voor zichzelf naar zichzelf te kijken.
Artsen zijn broodnodig, met hun specifieke behandelwijzen, hun vermogen om diagnoses te stellen en medicijntherapieen te geven. Maar zeg nou eerlijk: bewijs dat de therapie werkt krijgt zo'n arts ook gewoon maar achteraf.
Alternatieven werken vaak aan de versterking van de mens in zijn totaliteit (holistisch). Uitgaande van het principe dat je een cent ook maar een keer kunt uitgeven, zo kun je energie ook maar eenmaal gebruiken. Dus ga je werken aan datgene wat hen veel energie kost en blijft er meer energie over voor het lijf.
Bewijs is zo betrekkelijk. Medicijnen die in het ene geval wel helpen doen in een ander geval helemaal niets. Alternatieven zijn doorgaans ook heel nuchtere mensen, met vaak een goede opleiding en vakkennis. Zweverigheid dient niemand en bewijs is alleen maar een kwestie van perspectief (leef ik en droom ik of droom ik dat ik leef}. Het welbevinden van de mens staat centraal. Therapieen die dogmatisch zijn werken niet meer als therapie, maar zijn gekoppeld aan de “grootheid” van de therapeut.
Zo dit is een hele verhandeling. Kijk maar of er iets te bediscussieren is.