Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Amelie
Beste mensen,
toen ik dit prikbord opensloeg dacht ik wat leuke uitwisseling te vinden over mensen die proberen op een integere/nieuwe/andere manier bezig te zijn met hun gezondheid. Mensen die willen leren over wat alternatieve methoden mogelijk te bieden hebben. Mensen die hebben ontdekt dat de regulieren echt niet alles weten.
Een pittige discussie daarbij is altijd goed. Er is veel zin en onzin buiten de grenzen van het reguliere (maar ook daarbinnen).
Maar wat hier gebeurt snap ik niets van.
Wat heeft het voor zin zo ongenuanceerd op elkaar in te hakken?
Wat brengt een anti-kwakzalver ertoe om zo tekeer te gaan hier?
Ik heb zelf een degelijke academische opleiding, dus ik weet dat iedere wetenschapper weet dat er aan de andere kant van de grens van ons weten ook kennis te onthullen valt. Sterker nog, dat is de wezenlijke drive van de wetenschapper. Iedere wetenschapper weet dat zijn hypotheses, of het paradigma waarin hij werkt, ook zijn grenzen heeft. Iedere verstandige wetenschapper heeft zich verdiept in de historische ontwikkeling van de wetenschap en kan zodoende leren inzien dat het begrip “wetenschappelijke kennis” sterk aan verandering onderhevig is geweest.
En verder heren en dames medici: u wilt niet weten wat voor bizarre uitspraken er gedaan worden door hoge cambridge/oxford geleerden aangaande nieuwe inzichten in de fysica. Je weet maar nooit wat voor malle wendingen dat nog eens gaat geven in de geneeskunde.
Zeker mag je alternatieven kritisch en met nuchterheid tegemoet treden. Dat lijkt mij uiterst gezond. Maar met al het gefoeter en geroep om wetenschappelijk bewijs (op basis van de huidige reguliere criteria) is in feite nogal ongenuanceerd.
Leuker zou zijn open te staan voor het gedachtengoed en de aanpak van “de alternatieven”, want ongetwijfeld zitten er parels bij, en ongetwijfeld kan er tot gezamelijke inzichten aangaande ethische aspecten te komen zijn.
Groeten
Amelie
