Spanningen

  • Noa

    Hallo,

    Ik heb momenten waar ik mezelf heel erg gespannen voel , zoals bijv. op mijn werk waar ik op verschillende afdelingen moet werken en daarom ook iedere keer met andere mensen in contact kom, maar ook bijbv. als ik een gesprek met iemand moet voeren, of in een werkbespreking.

    Daarom wil ik vragen is er iets wat ik op zo'n moment kan innemen waardoor ik mezelf wat rustiger voel, maar wat niet verslavend is.

    Graag reacties, Groetjes Noa,

  • Rob

    De verslavingfaktor zit hem meestal in de persoon die slikt, en niet in dat geen wat de persoon slikt.

    Rob.

  • Noa

    Ja, oke Rob, maar daar ben ik natuurlijk niet mee geholpen, daarom hoop ik toch nog op reacties van mijn vraag, want het beheerst behoorlijk mijn leven.

    Dus als alsnog iemand een advies heeft zou het van harte welkom zijn.

    Groetjes Noa

  • Elvira

    Hoi Noa, wat helpt is plantival, ik geloof dat het van vsm is, dat versuft niet en je raakt er niet verslaafd aan.

    groetjes Elvira

  • Hans

    Elvira schreef:

    >

    > Hoi Noa, wat helpt is plantival, ik geloof dat het van vsm

    > is, dat versuft niet en je raakt er niet verslaafd aan.

    Even opgezocht. Er zit Valeriaan in. (http://www.necedo.nl/toegestaan3.htm)

    (je mag het zelfs gebruiken van de anti-dopingclub ;-))

    De plant (Valeriana officinalis):

    http://plantaardigheden.nl/plant/beschr/gonnve/valeriaan.htm

    Onderzoeksresultaten, dosering, contra-indicaties:

    http://www.uic.edu/pharmacy/research/diet/content/scont_womens_health_valerian.htm

    Ziet er redelijk goed uit. Niet gebruiken bij zwangerschap, borstvoeding en voor kinderen onder 12 jaar. Langdurig gebruik is nog niet goed onderzocht en wordt daarom afgeraden.

    Bijwerkingen bij langdurig gebruik: hoofdpijn, opgewondenheid? (excitability), onbehaaglijkheid, slapeloosheid en hartstoornissen.

    Het beinvloedt de reaktietijd negatief, dus je moet niet gaan autorijden o.i.d.

    Met dat ‘versuft niet’ ben ik het dus niet eens. Overigens kan het zijn, dat er in dat Plantival een lagere dosering gebruikt wordt. Maar het risiko is dan, dat je alsnog te veel gaat nemen.

    Hans

  • Hans

    Kleine aanvulling:

    1. Dat hele verhaal over Valeriaan geldt natuurlijk niet voor Plantival als dat een homeopatisch middel is, want dan zit er eenvoudig geen Valeriaan in.

    2. Valeriaan niet zo maar combineren met andere middelen (geneesmiddelen, plantenextracten of drugs) die op het centrale zenuwstelsel (CNS) werken.

    Bij combinatie met geneesmiddelen arts of apotheker raadplegen.

    Hans

  • Robert

    Hallo Noa,

    Er is maar één werkelijke oplossing voor je probleem en dat is uiting geven aan je gevoelsleven. Ik wordt me de laatste tijd, sinds ik gescheiden ben, heel veel bewust over emoties, gevoel, geaardheid en het in je eigen kracht staan. Spanningen of blokkades zijn naar mijn beleving energieën die stil staan. Die moet je weer in geweging zien te krijgen. Om dat voor elkaar te krijgen is het noodzakelijk dat je leert om uiting te geven aan je totale gevoelsleven. Daardoor maak je de blokkades los. Ik heb het aan den lijve ervaren. Welliswaar met heel veel moeite maar toch. Je hoort mensen wel eens zeggen: Je moet dat gevoel zelf invullen, als mensen ergens behoefte aan hebben. Ik heb me een hele tijd afgevraagd hoe je dat nou zou moeten doen en het antwoord bleek uiteindelijk heel simpel: in plaats van je gevoelte laten INvullen kun je je gevoel UITleven.

    Daardoor nemen de spanningen af. We zijn hier in het westen zo gewend om ons gevoel binnen te houden dat we er onszelf mee kapot maken. Zo maken we ook geen contact met de buitenwereld. Om dat contact te maken is het toch belangrijk om naar buiten te komen en dat gaat dus om het naar buiten komen met je gevoel. Daardoor maak jee ruimte in jezelf zodat je weer nieuwe dingen kunt gaan voelen. Ook daar moet je dan weer uiting aan geven. Op deze manier stroom je door zoals dat altijd gezegd wordt. Op die manier ben je echt jezelf.

    Naar mijn gevoel is het erg belangrijk om dat met het totale gevoelsleven te doen.

    Dus niet alleen met blije dingen maar ook met boosheid en andere gevoelens.

    Met uiting geven bedoel ik niet dat je je moet gaan afreageren op anderen maar dat je je gevoel gaat benoemen, zo blijf je bij jezelf en bovendien doe je iets belangrijks: je stelt jezelf kwetsbaar op. Met kwetsbaar opstellen maak je naar mijn gevoel de minsten kans om in een strijd te raken.

    Je kunt van alles gaan slikken maar geloof me: dat is allemaal maar tijdelijk. Je kunt veel beter aan een definitieve oplossing werken en dat is uiting geven aan je totale gevoelsleven. En dat het niet makkelijk is weet ik zelf ook. Ik ben er zelf ook mee bezig maar ik weet voor mezelf dat dat de enige werkelijke oplossing is om goed in mijn vel te komen te zitten. Ik heb in een sessie ervaren dat je zo warme voeten kan krijgen en dat betekent dat je goed geaard raakt.

    Groetjes,

    Robert

  • Noa

    Hoi Robert,

    Ik wil je even bedanken voor je verhaal, wat je verteld is een hoop waarheid, maar om het te doen, dat is toch wel een hele stap.

    Ze zeggen ook altijd dingen die je niet durft,moet je juist opzoeken, en dat zal best zo zijn, maar zo werkt het toch niet altijd juist omdat je dan veel meer klachten krijgt, omdat je juist dan je eigen niet lekker voelt, maar misschien moet ik er eens hulp bij gaan zoeken, want op eigen houtje valt het niet mee, en ik weet ook dat ik niet de enige ben maar toch, het beheerst wel je leven.

    Je verhaal heeft me wel aan het denken gezet:

    Groetjes Noa

  • Robert

    Hoi Noa,

    Ik weet er alles van. Ik heb ruim 37 jaar ingehouden geleefd en ben nu bezig om dat te veranderen. En dat dat niet zo maar even te doen is merk ik ook. Maar ik weet ook dat het de enige echte manier is. Dat wat je zegt over dat je dat moet opzoeken wat je niet durft wil ik het volgende zeggen: Op het moment dat je dat doet en je voelt dat de klachten erger worden betekent dat alleen maar dat je op dat moment met jezelf geconfronteerd wordt. De onmacht die naar boven komt uit zich ook lichamelijk. Volgens velen, en ik geloof dat zelf ook en ervaar het ook zo, zijn lichaam en geest onafscheidelijk verbonden. Als je geestelijk ergens tegenaan loopt merk je dat ook lichamelijk. Je voelt je buik of je maag. Ik voel soms ook spanning in het gebied van mijn hart. Zolang je er niets mee doet met die spanningen blijf je die klachten houden. Het is in mijn beleving stilstaande energie en pas wanneer je er uiting aan geeft gaat het weer bewegen. Je moet het dus echt zelf doen. Natuurlijk kun je altijd ergens hulp vragen om het te gaan leren. We leven in een maatschappij waar dit standaard is dus het is ook moeilijk om dat te veranderen. We hebben ook te maken met massa-overtuigingen. Daar maken we allemaal deel van uit. Maar ik geloof wel dat door te leren uiting te geven aan je gevoelsleven, dat we daar los van kunnen komen en zo onze eigen weg kunnen gaan. Ik ben ook bezig met leren. Misschien komt het over dat ik weet hoe het werkt, en dat weet ik voor mezelf ook wel maar ik heb ook pas de inzichten hierover gehad. Ik moet het ook nog echt leren. Ik doe dat ook door dynamische meditatie. Daarmee geef je uiting aan wat je tegenkomt in jezelf, zoals boosheid, verdriet, onmacht maar ook plezier, lachen enz, afhankelijk van wat je tegenkomt. Wat ook goed schijnt te helpen is bio-energetica. Een soort emotioneel lichaamswerk. Daarmee schijnen ook emoties omhoog te komen.

    Dit soort methoden, en er zullen er nog best meer zijn, helpen naar mijn idee om

    de zware spanning te verminderen waar we steeds tegenaan lopen als we geconfronteerd worden. We zullen het in het dagelijkse leven zelf moeten toepassen om uiting te geven aan ons gevoel. Ik denk dat het zelfs nog belangrijker is om te leren niet in emoties te verzuipen als we geconfronteerd worden. Als dat gebeurt raken we onszelf kwijt in die emoties. We moeten dus eerst leren om, wat ze ook wel noemen, “the observer” te worden. dat betekent dat we eerst zover moeten zien te komen dat we onze emoties kunnen observeren in plaats van erin te verzuipen. Ik heb het gevoel dat we pas onze emoties kunnen benoemen wanneer we er naar kunnen kijken. Als we erin verzuipen gaan we ons alleen maar afreageren op een ander.

    Nou, weer een heel verhaal. Als je er verder over wilt “praten” dan “hoor” ik nog van je.

    Groetjes,

    Robert