Beste allemaal,
Ik heb de startpagina's afgezocht, maar tot op heden geen site gevonden die mij zou kunnen helpen. Logisch, want ik heb ook een vrij vreemde vraag. Via dit prikbord wil ik het daarom proberen, je weet maar nooit of ik van iemand een soort “gouden tip” krijg.
Ik ben bezig met het schrijven van een eigen cabaretprogramma. Ik heb niet (meer) de behoefde om beroemd te worden of zo, maar ik sta graag op een podium. Een van mijn belangrijkste drijfveren daarvoor is om op een dergelijke manier gehoord te willen worden en daarnaast zeker ook een stuk vrolijkheid aan de mensheid mee te kunnen geven.
In het verleden heb ik meegedaan aan diverse festivals (waar het er uiteindelijk om gaat om te winnen en wél door te breken) maar ben daardoor van de koude kermis thuisgekomen. Het bekende verhaal: vernietigende recensie's en het moeten opboksen tegen de huidige concurentie. Ondanks de vele bevestigingen en erkenning van mijn talent moet ik moet toegeven dat ik daarnaast niet bleek opgewassen tegen de afwijzingen en miskenning. Hierdoor heb ik ruim 5 jaar niets meer met mijn talent gedaan.
Toch was er die overwinningsdrang, die tergende behoefte om me nog 1 keer te bewijzen, maar deze keer vooral tegenover mezelf, dat ik het wél kan. Artiest zijn of op wat voor een manier willen worden zit toch in je bloed, je druist tegen een soort wet in als je daar weigert gehoor aan te geven.
Ik ben dus weer begonnen met schrijven, alleen is het probleem nu dat ik tegen een gigantische blokkade aanloop als het gaat om het geloof in de inhoud van het programma, en met name de overtuiging of het straks allemaal wel gaat lukken. Natuurlijk, spanning en een beetje plankenkoorts is normaal, maar bij mij lijkt het of de twijfel me volledig verlamd. Ik begon opgewekt met schrijven, was bij een idee ook overtuigd van een goed resultaat, maar nu ik eenmaal met de repetities ben begonnen heb ik totaal geen vertrouwen meer in de inhoud van mijn teksten. Het is al zo erg, dat ik zelfs bang ben om te oefenen: “dit slaat toch ook helemaal nergens op”denk ik dan, waarna ik de TV aanzet en het gewoon niet meer aandurf om het nog een keer te proberen.
Ik ben als de dood dat deze blokkade mij duidelijk wil maken dat ik inderdaad beter wat anders kan gaan doen, dat het ook deze keer niet zal lukken. Hoogstwaarschijnlijk haal ik dingen in mijn hoofd, maar ik weet wel dat dit verder gaat dan een “gewone onzekerheid” of plankenkoorts.
Ik heb echt een passie voor het cabaret en zou niets liever willen dan mezelf op dat gebied ontwikkelen. Nogmaals voor alle duidelijkheid: ik hoef dus niet beroemd te worden, daar gaat het niet om.
Weet iemand wat ik kan doen om in ieder geval weer een beetje vertrouwen in mezelf terug te krijgen?
Alvast zeer veel dank…