Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
petra
Wie kent noni en is het echt zo'n wondermiddel als iedereen beweert?
Hoi Petra,
Ik ken Noni-juice en dus ook de vrucht. Ons bedrijf wilde het op de markt brengen totdat er een onderzoek/rapport naar bovenkwam (in Duitsland) waar bleek dat het net zoveel effect had als verse appelsap. Ze hebben het dus afgeblazen.
We hebben ons dus nu alleen geconcentreerd op zeer compleet voedingssupplement (117 bioactieve stoffen) waar wij heel goede resultaten mee hebben. (maar zeker geen wondermiddel!)
Ik zal hieronder het verhaal over de Noni vrucht neerzetten, het is wel een heel verhaal 
Groetjes,
Marina
————————————————————————————————
Het wonder begrijpen
Een vrije vertaling uit een gedeelte van het boek “Understanding the Miracle”.
Dit boek is het resultaat van enkele interviews met Dr. Ralph Heinicke, biochemicus, de ontdekker van het enzym Xeronine.
De vrucht
De vrucht van de “morinda citrifolia” is al meerdere duizenden jaren bekend. De laatste jaren staat deze vrucht in het voetlicht omdat er een methode is ontwikkeld zodat het sap voor brede consumptie toegankelijk is geworden. Er bestaan meerdere soorten Noni in Zuid Oost Azië, op de Indonesische Archipel en op de eilanden in de Stille Oceaan. Er worden Noni zoveel positieve effecten op de gezondheid toegeschreven dat men nieuwsgierig is geworden naar een verklaring voor de veelzijdige werkzaamheid. Het is juist de bedoeling van deze bijdrage hier enig licht te verschaffen.
Allereerst een beschrijving van wat er gebeurt als u Nonisap tot u neemt.
Een zeer werkzaam bestanddeel van de sap is Proxeronine, een stof die onder gunstige omstandigheden uit natuurlijke voedingsmiddelen in de lever wordt opgeslagen. De lever verdeelt proxeronine op gezette tijden over het lichaam, waar het op moleculair niveau haar werk verricht. Een Proxeronine molecuul is overigens in vergelijking met een watermolecuul bijna 1 000 maal zo zwaar. In het menselijk lichaam is voldoende proxeronase aanwezig om de proxeronine om te zetten tot xeronine, het enzym waar het om te doen is.
Wat is het belang van xeronine?
Het enzym xeronine verbindt zich met proteïnen in ons lichaam waardoor de proteïnen werkzaam worden. Proteïnen zijn verantwoordelijk voor het uitoefenen van de meest diverse activiteiten in ons lichaam. Hierdoor wordt ook verklaard, waarom nonisap zo'n brede werking heeft.: door de xeronine kunnen de proteïnen (eiwitten) in ons lichaam pas functioneren.
In vogelvlucht de belangrijkste functies van proteïnen in ons lichaam: ze geven onze huid, botten en haren structuur. Zij maken het transport mogelijk van stoffen door de celwand heen. Dit chemisch transport van buiten naar binnen in de cel en omgekeerd wordt door proteïnen mogelijk gemaakt. De proteïnen zorgen voor de vorming van hormonen in ons lichaam. De proteïnen zorgen voor de vorming van antilichamen in ons lichaam en spelen op die manier een rol bij de afweer, het immuunsysteem. Ze hechten zich aan lichaamsvreemde stoffen. Als het indringers zijn, verzwakken ze deze zodat ze opgeruimd kunnen worden.
Ook werken proteïnen als enzymen, die chemische processen in ons lichaam mogelijk maken en versnellen. Permanent worden in ons lichaam chemische verbindingen opgebouwd en afgebroken. Ook dit proces wordt mogelijk gemaakt door proteïnen. Met name een aantal zeer belangrijke proteïnen hebben xeronine nodig om optimaal hun werk te kunnen doen. Zodra de xeronine zich met een proteine heeft verbonden wordt de proteine in staat gesteld om zijn taak te vervullen met behulp van de energie die de xeronine onttrekt uit water. Water is bijna overal aanwezig en bestaat uit 2 waterstof-atomen (H) en een zuurstof-atoom (0). Water is nu de verbinding van deze 3 atomen. Maar de verschillende watermoleculen hangen op hun beurt groepsgewijs aan elkaar door dat H-atomen zich met elkaar verbinden. Hierdoor is water bv. geen gas. Als deze H-verbindingen allemaal statisch waren, hadden we een stof die harder dan staal zou zijn. Doordat ongeveer 15-20% van deze H-verbindingen constant op het punt staan uit elkaar te vallen, kennen we water met de ons bekende vloeieigenschappen. De H-verbindingen vallen volgens een bepaalde patroonlijn uit elkaar en gaan samen. Blijven de H-verbindingen bestaan, dan hebben we theoretisch gesproken sterke “blokken” water die langs elkaar bewegen. Water herbergt dus een enorm potentieel aan kracht, die in staat is om onder opoffering van H-verbindingen van alles met zich mee te voeren. Dit is beter te begrijpen als we beseffen dat elke H-verbinding en energetische binding (potentieel) vertegenwoordigt, een binding die ook met andere moleculen kan worden aangegaan.
Wat xeronine nu doet is a.h.w. dirigeren, waar die H-verbindingen uit elkaar moeten vallen en waar niet. Het molecuul xeronine zendt een “signaal” uit om de energie-overdracht tussen water en andere moleculen op plaatsen waar het nodig is, te laten gebeuren. Hierdoor bestuurt xeronine zelfs de beweging van water in de interceliulaire ruimten. De eiwitten die aanwezig zijn worden aldus meegevoerd terwijl juist door dit fenomeen enorme energie op de juiste plaatsen vrijkomt.
Dit proces vindt op alle niveaus van het lichaam en in alle levensvormen plaats. Zowel plant als dier vormen xeronine uit proxeronine en gebruiken dit voor de activering van de aanwezige eiwitten. Dat betekent dat alle gezonde weefsels van plant, dier en mens voldoende xeronine bevatten. Xeronine moet d.m.v. voeding opgenomen worden.
Krijgen we genoeg xeronine binnen?
Met alle weldaden van de moderne beschaving, de bevolkingsgroei en de moderne landbouw met haar kunstbemesting, is het volgende probleem ontstaan: de landbouwgrond is uitgeput geraakt door de voortdurende productie zonder toevoer van de noodzakelijke microvoedingsstoffen. De mens krijgt daardoor ook een onvoldoende toevoer van essentiële voedingsstoffen, waaronder proxeronine. Het aanbod van een veelvoud van verarmde voeding waarbij het aan essentiële voedingsstoffen ontbreekt, de stress van deze tijd en de milieuvervuiling zijn er de oorzaak van dat de mens tegenwoordig een extra hoeveelheid xeronine nodig heeft om die moleculaire processen in goede banen te houden. Bij degenen die veel werken, is er een verhoogde behoefte aan proteïnen aanwezig met ook weer een extra behoefte aan proxeronine. Natuurlijk zou het het beste zijn om de proxernonie meteen ook uit de voeding te halen, maar meestal is het niet voldoende aanwezig. Daardoor moet men de proxeronine suppleren om de gezondheid niet in de waagschaal te stellen. Ook op hogere leeftijd doet het gemis aan essentiële voedingsstoffen zoals sporenelementen zich voelbaar gelden. Daarom is daar ook extra suppletie zoals van proxeronine op zijn plaats. Het is duidelijk dat proxeronine een sleutelrol heeft bij essentiële processen in het lichaam. Als het lichaam niet over voldoende proxeronine beschikt dan kunnen de proteïnen de hun gegeven taak niet uitvoeren. Dat betekent: we worden ziek, raken uitgeput en gaan zelfs dood. Het is zeer aannemelijk dat veel van onze welvaartsziekten eenvoudigweg op een gebrek aan xeronine terug te voeren is. Daarin ligt ook de verklaring voor de veelzijdige wonderlijke uitwerkingen die noni door haar gebruikers wordt toegeschreven, aangezien immers het nonisap de stof proxeronine toevoert die in onze huidige voeding zo opvallend ontbreekt.
Noni is zo“n uniek produkt: het voert het lichaam het benodigde materiaal aan zodat het zelf aan de slag kan. Nu we de zeer belangrijke rol kennen die de xeronine speelt in de plant- en dierenwereld, laten we nog enkele wetenschappelijke geheimen onder de loep nemen die met deze kennis te verklaren zijn. Als er meer xeronine voorhanden is dan het lichaarn nodig heeft, zou het problemen kunnen veroorzaken. Maar - in dit geval: gelukkig maar - is xeronine een onstabiele verbinding. Als het aan zichzelf wordt overgelaten, valt het uiteen en is het onbruikbaar. In de plantenwereld echter zijn er vele organismen die er iets op gevonden hebben en toch de xeronine opslaan. Ze voegen aan de xeronine a.h.w. ”biochemisch afval“ toe, waar het zich mee verbindt en daarna stabiel blijft en ook voor de waardevolle stikstof opgeslagen kan worden. Als dit xeronine zich met dit ”afval“ verbindt. onstaat zo een chemische verbinding die in de biochemie bekend is onder de naam ”alkaloïde". De eerste biochemische verbinding die ontdekt werd behoorde tot de groep van alkaloiden. Tegenwoordig kent men wel 1 000 verschillende soorten. De ons bekende alkaloiden zijn o.a. nicotine, kokaine, heroïne en cafeine. Tot dusver kon de wetenschap niet verklaren waarom deze stoffen werden geproduceerd. Maar nu, in het licht van de waardevolle stikstof die ze bevatten, is het begrijpelijk.
We kunnen zeggen dat alkaloïden niets anders zijn dan “junkvormen” van het zo essentiële xeronine. In de plant van oorsprong inactief, wordt het echter in het menselijk lichaam geaccepteerd als xeronine. Neem nu bv. nicotine. Doordat men nicotine gebruikt, wordt de plaats van de xeronine, waar meestal vraag naar is, door de nicotine ingenomen. Daar is het ook werkzaam maar lang niet zo effectief. Dit is de basis van verslavingen. Hoe meer cellen en proteïnen in het lichaam zijn aangepast aan nicotine, hoe minder de oorspronkelijke katalysator gebruikt wordt, hoe meer het lichaam zal hunkeren naar nicotine. Het proces is echter ook omkeerbaar en blijkt pijnvrij plaats te vinden als er voldoene xeronine aanwezig is. Dit proces van verslaving vindt op dezelfde manier plaats bij de verschillende alkaloiden die er zijn. Het “high” zijn, dat als resultaat plaatsvindt, heeft met het biochemische afval te maken dat vrij komt als het xeroninc-gedeelte van de alkaloide molecule zijn werk doet als katalysator van de lichaamsproteïnen. Het toegenomen energetisch potentiaal dat er door vrij komt is de basis van het euforische gevoel en de toegenomen activiteit. Door de farmaceutische industrie worden vele alkaldiden ingezet. De essentie van de werking ervan berust echter op de functie van het natuurlijke xeronine.
Nu we het proces van verslaving hebben begrepen, begrijpen we ook hoe we er gemakkelijk van af kunnen komen.
Het zal echter nog sneller werken als de toevoer van proxeronine zo constant mogelijk via de slijmvliezen (enkele druppels per uur onder de tong) laten plaatsvinden. Hierdoor komt het meteen in het bloed terecht en is de beschikbaarheid niet gereguleerd door de lever.
Een andere toepassing voor het nonisap vindt plaats vanwege haar enorme potentieel als kosmeticum. Naast de lever, de hoofdopslagplaats voor proxeronine, is de huid een tweede grote opslagplaats voor proxeronine. Om de huid gezond en glad te houden moet ze voldoende kunnen beschikken over deze stof. Gebrek aan proxeronine is de oorzaak van een ongezonde huid en allerlei soorten huidklachten. Extra aanvoer op de hoofdhuid en het haar kan duidelijke verbetering geven.
Een verder zeer interessante toepassing voor proxeronine is de toepassing als pijnstiller. De sterkste pijnstillers die men kent zijn morfine en codeine. We hebben al geleerd dat alle alkaloiden imitaten en varianten zijn van xeronine, door de plantenwereld aldus gevormd. Daarom kan xeronine alles wat deze alkaloiden kunnen maar dan op een meer natuurlijke wijze. Xeronine werkt als de meest efficiënte pijnbestrijder van ons lichaam daar het met de endorphinen samenwerkt om pijn te verdoven en een goed gevoel op te wekken. Endorphinen zijn de hormonen die verantwoordelijk zijn voor het produceren van prettige gevoelens in het lichaam. Ze binden zich aan proteïnen waar dan ook xeronine aan gekoppeld is. Doordat het xeronine-gedeelte energie onttrekt aan het aanwezige water, kan het endorphine-gedeelte het goede gevoel opwekken. Hoe endorphinen werken is echter nog niet achterhaald. Zeker is dat ze deze werking hebben. Wat hieruit blijkt is dat de endorphinen niet kunnen werken zonder de xeronine. Xeronine werkt ook stimulerend op het lichaam in, echter zonder de biochemische “mist” die door andere alkaloïden mede veroorzaakt wordt. Dat het een zeer milde, uitgebalanceerde en diepe werking heeft, blijkt uit het feit dat het eveneens het concentratievermogen en helder denken versterkt. We hebben hier slechts enkele toepassingen uit een zeer lange lijst besproken. Nonisap gebruikers hebben reeds de verwonderlijke, krachtige werking ervaren die een proxeronine aanvulling op hun immuunsysteem, hun skelet, spierstelsel en vele andere aspekten teweeg brengt. Met een beetje fantasie kunnen we ons indenken wat een weldaad de Noni voor ons zal zijn.
