Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jasper
Knabbelvisjes rekenen af met psoriasis
Door Richard Dubbeld
Er zat geen vel meer op z'n handen. Gitaarspelen, z'n hobby en werk, ging niet meer. Zijn huwelijk strandde. Oorzaak: psoriasis, een chronische huidaandoening. Turkse knabbelvisjes verlosten René Vissers van de ziekte.
De 20 eerstelingen hebben een eigen aquarium, als bewijs van hun speciale status. Zij hebben René Vissers bevrijd van psoriasis, de huidziekte die zijn leven tot een hel maakte. Daarvoor is hij de visjes eeuwig dankbaar. Zij brachten hem nieuw geluk, hij geeft ze een zo aangenaam mogelijk bestaan in een tamelijk ruime waterbak op de eerste etage van een rijtjeshuis in Zevenbergen.
Vissers leerde de garra rufa's toevallig kennen. Een reportage op de Duitse televisie zette hem op het spoor van ‘s werelds enige kuuroord voor psoriasis, in Kangal, Turkije. Hij boekte een vlucht, stapte in ?bad’ en genas, dank zij de knabbelvisjes, die zich te buiten gingen aan enorme hoeveelheid huidschilfers bij de Brabander. ,,De vis komt alleen in die plaats in Turkije voor.''
De twintig knabbelvisjes die hij via een Duitser aanschafte noemt hij inmiddels zijn vriendjes, maar hij waakt voor te groot enthousiasme. Het zijn natuurlijk geen knuffeldiertjes. En mooi vindt hij de garra rufa's ook niet. De 47-jarige Brabander kent mooiere vissen, de koikarper bijvoorbeeld. Dat zijn schoonheden. Maar die kunnen niet wat zijn zuigbarbelen kunnen.
Het is niet alleen uit dankbaarheid dat de eerstelingen een mooier en ruimer aquarium hebben gekregen dan de bijna 980 andere knabbelvisjes. De 20 moeten zich voortplanten en voor nageslacht zorgen, opdat Vissers ook andere psoriasispatiënten kan helpen van hun ziekte af te komen. ,,Dat is mijn droom, een eigen centrum.''
Om zich voort te planten hebben de vissen wel ruimte nodig, want echt gelukkig voelt de garra rufa zich als hij tien liter water tot zijn beschikking heeft. Hoewel de 20 dat niet hebben in Vissers' waterbak ogen ze volgens hem gelukkig, vrolijk en levenslustig. ,,Maar ik hoop ooit nog eens een goed, groot aquarium te krijgen.''
Hoe dan ook, hun werk doen ze goed, stelt de Brabander. Hij steekt zijn hand in de bak als bewijs. Hoewel zijn lichaam schoon is, beginnen de vissen onmiddellijk te knabbelen aan zijn vingers. Om vervolgens ook snel weer te stoppen, omdat er niets te halen valt.
Bij psoriasispatiënten is dat heel anders. Die hebben zoveel huidschilfers liggen, dat de vissen zich kogeltjerond kunnen eten. Zo verlossen zij de gekwelde mannen en vrouwen van hun eerste last. En terwijl ze eten, laten zij op de nieuwe, vrijgekomen huid een enzym achter dat bescherming biedt tegen psoriasis.
De wetenschap heeft nog niet veel op met de ?methode-knabbelvisje'. En dat spijt Vissers. Vooral omdat volgens hem dermatologen niet eens de moeite nemen te onderzoeken of de garra rufa écht helpt. Zoveel moeite kan dat toch niet zijn, vraagt de Brabander zich af. Specialisten zijn van harte welkom bij hem thuis de visjes te onderzoeken. Ook mogen ze hem binnenstebuiten keren in het belang van de wetenschap. Dat is al zo vaak gebeurd. Want voor hij in het Turkse kuuroord Kangal terechtkwam, had Vissers alles al geprobeerd.
Hij bezocht zelfs een paragnost om van zijn kwaal af te komen. ,,Er is nog geen medicijn dat psoriasis geneest'', aldus Vissers. ,,Ik beweer ook niet dat ík het wondermiddel in huis heb. Maar feit is dat ik er van af ben en dat ik zo nog wel een tiental mensen ken. Dat moet toch een uitdaging zijn voor specialisten om te onderzoeken? Maar ik hoor alleen negatieve reacties. Gelukkig is er in Turkije wel een geleerde die de moeite neemt gedegen onderzoek te doen. Zijn bevindingen zullen mij straks steunen in mijn strijd tegen psoriasis.''
Hummie.