Als een ouder hardop haar/zijn twijfels uitspreekt over enten vind ik dat best begrijpelijk.
In de reacties mis ik op een enkele uitzondering na de filosofische kant van het verhaal.
Je ziet in de huidige samenleving een verschuiving van het algemene naar het individuele belang. Als een individu vindt dat het algemene belang strijdig is met het eigen belang, dan kiest men tegenwoordig makkelijker voor het eigen belang.
Wat enten betreft praat je over risico’s. Enten heeft risico’s (klein, maar ze zijn er), niet enten heeft risico’s.
Stel je voor dat je niet ent, en er breekt een epidemie uit. Stel dat de onderzoekingen er toe leiden dat jouw kind een schakel was in de besmettingen en er na die schakel nog 50 kinderen overleden zijn. Deels kinderen van ouders die ook niet enten wilden, en deels kinderen van ouders die uit landen komen waar niet geent werd.
Wat zeg je dan? Eigen schuld dikke bult? Of zeg je dan, ik heb het druk genoeg met mijn eigen verdriet?
Ik zou me best kunnen voorstellen dat een overheid een contract aangaat met mensen die niet enten willen. Niet enten? Prima, maar dat betekent dat je geen toegang krijgt tot bepaalde voorzieningen etc.
Mijn advies? Wel enten, jouw beslissing heeft mogelijke gevolgen voor anderen, voor andere kinderen en andere ouders, neem dat in elk geval in je overwegingen mee.