de regering wil een eigenbijdrage voor ziekenfondspatienten,wat vinden jullie hiervan.
ik vind het knap waardeloos,ze (de regering) bezuinigt op heel veel dingen,en als je dan leest dat er dan heel veel geld naar defensie gaat denk ik.hallo kan dat niet anders,want op deze manier komen degene die het juist niet kunnen ophoesten goed in de problemen,zoals bv de ouderen.Ok ze hebben ook wel veel zorg nodig maar hebben wel jaren hard gewerkt om na de oorlog dit land op te bouwen.
Ik vind het juist een heel goed plan, omdat het mensen wat meer bewust maakt vna de kosten in de zorg. Vergeet niet dat het ziekenfonds een van de goedkoopste zorgverzekeringen in Europa is! Dat er nu eindelijk eens een eigen risico wordt ingevoerd was hard nodig. 200 Euro is best een flink bedrag, maar wat is je gezondheid je waard? Toch zeker wel 200 euro? En dat de ouderen ons land hebben opgebouwd na de oorlog, tuurlijk, dat is zo, maar dat is nog geen reden om ze altijd te ontzien. Het gaat nu eenmaal slecht met de economie… Halverwege de jaren '90 profiteerden we van de weelde, nu moeten we betalen… zo gaat dat nu eenmaal. Het geld moet ergens vandaan komen.
Hopelijk gooit dit kabinet nu ook eindelijk eens al die lifestyle middeltjes uit het pakket, zoals maagzuurremers en anti-depressiva en niet te vergeten de fysiotherapie. Uiteraard zal dit wel per indicatie bekeken moeten worden.
Groet,
Johan
Dag Johan,
Langs deze weg een vriendelijke vraag om je antwoord op Jolanda zelf nog een keer goed te lezen, met name de laatste alinea en je dan eens te beseffen wat je eigenlijk hebt neergezet. Neem daar even de tijd voor, want dit is echt de meest bekrompen reactie die ik ooit op een bericht gelezen heb…
Groet, Carlos
Ben het wel deels met Jolanda eens. Persoonlijk vind ik het op dit moment geen goede zaak. Juist in deze tijden waar de euro voor veel mensen ervoor gezorgd heeft om al op de eurocentjes te moeten letten. Zeker deze groep mensen met weinig geld, die er stiekum veel in Nederland rondlopen kunnen in problemen komen. Ook diegenen die al (helaas) door vlugge voorschrijving vd heren doktoren zowel geestelijk als lichamelijk verslaafd raken aan anti-depressiva. Laten we de hogere inkomens ook bekijken ipv topmanagers meer geld toe te schuiven. Iets op europees nivo bekijken kan alleen als dat hele europa in al die jaren ook gelijk samen is gegaan en niet nu ineens, want dan mogen ze ook wel eens naar de benzineprijzen gaan kijken. Elke situatie is anders, en misschien is deze regel juist in te voeren als het goed gaat, ipv in deze tijden.
Hmm nooit geweten dat ik lifestyle-ziek ben!
Afijn, wat is nou 200 Euro?? Voor jantje modaal is dat slikken, maar bij elkaar te brengen.
Voor de minima is dat de premies die je extra moet gaan betalen om je te verzekeren tegen de kosten die nu uit het pakket gelazerd wordt als tandarts, fysio etcetc.
200 Euro is voor de minima meer als 25% van het nettomaand inkomen.
200 Euro is voor de minima kiezen tussen brood op de tafel of medicijnen halen.
200 Euro is voor de minima een onoverbrugbaar bedrag om daar een jaar op te moeten wachten om het te declareren bij de belasting in de hoop ook maar iets terug te krijgen.
200 Euro is maar een klein bedrag wat chronisch zieken en gehandicapten (waarvan het grootste deel een uitkering heeft en rond het minimum leeft), een schijntje in vergelijking met alle ziektekosten die ze al moeten betalen.
Ik denk bijv aan vervoerskosten, medicijnkosten, behandelingen die niet vergoed worden, eigen bijdrages, verbouwingen binnenshuis en noem nog maar eventjes op.
Wat mijn gezondheid me waard is? ENORM veel! Zou me zo failliet laten verklaren (en mijn hele familie er bij, doen ze graag) om weer “gezond” te zijn. Maar eigen bijdrages scheppen voor medicatie etc.?
Dat slaat het doel voorbij. Immers het doel is; afname van de “consumering” van medicatie en artsenbezoek. Het vrouwtje van de directeur zal net zo hard naar de arts blijven rennen, immers zij merkt het niet in haar budget. De minima zal echter beknibbelen op de gezondheidskosten. Het is een simpele rekensom, als jij moet kiezen tussen naar een dokter gaan of je kinderen voeden.
En wie leggen er juist meer als gemiddeld doktersbezoeken af? Juist, chronisch zieken. En wie slikken er meer medicatie? Juist, chronisch zieken. Moeten die dan dubbel gepakt worden, voor iets wat niet hun schuld is, in combinatie met een minimum-inkomen? Of moet er gewoon maar een maximum komen? Bijv max. 6 bezoeken aan een huisarts? De rest moet de ha dan maar in zijn/haar eigen tijd doen? Of moet je gewoon bij je familie een collecte houden om je medicatie te kunnen betalen?
Lijkt verdacht veel dat we langzaam maar zeker naar een systeem als in amerika gaan. De gezondheidszorg is enkel en alleen nog betaalbaar straks voor de boven modaal verdieners.
En ja eind jaren 90 profiteerden we allemaal van de weelde, maar wie deed dat percentueel het meeste? Juist, de bovenste klassen in de loonschalen. De minima, bejaarden etc. kregen er ook bij, echter percentueel beduidend minder.
En nu het slechter gaat moeten juist de minima percentueel MEER gaan betalen? Nee, idd! moet je helemaal gelijk geven, dat is een ontzettend gerechtvaardigd systeem! (dit is dus sarcastisch bedoelt).
Beste myrthe, Carlos, jolanda, Tino en anderen,
Wat me in NL altijd zo fascineert is het feit dat ‘we’ over alles klagen. Alles moet altijd anders en beter, maar het mag alleen geen cent kosten.
Verder valt het me op dat de reacties op mijn eerste bericht zo fanatiek zijn. Als je aan de portomonnee van mensen komt, raak je blijkbaar een gevoelige snaar. Het lijkt mij toch vrij normaal om over dit soort zaken op een normale toon te discussieren. Daarom vroeg jolanda ook naar onze mening. Niet om alleen maar te horen hoe erg het is van die 200 euro, toch?
Hieronder nog wat verder verduidelijking van wat ik heb willen duidelijk maken.
myrthe schreef:
>
> Hmm nooit geweten dat ik lifestyle-ziek ben!
Ik heb het over ziek DOOR je lifestyle. Ik heb het dan over mensen die ongezond eten en drinken en hierdoor maagzuurremers ‘moeten’ slikken. Of mensen die een sportblessure oplopen en fysiotherapie willen. Voor dat soort indicaties ben ik voorstander van meer eigen verantwoordelijk en dus: zelf betalen, of vrijwillig bijverzekeren. Het is toch niet uit te leggen dat iemand die door
bewust ongezond te leven een behandeling nodig heeft, dit zomaar van onze belastingcenten vergoed kan krijgen? Ik heb het niet over specialistische behandelingen en operaties, maar dus alleen over voorbeelden zoals ik hierboven heb geschetst.
> 200 Euro is voor de minima meer als 25% van het nettomaand
> inkomen.
De 200 euro is per jaar, dus eerlijker is, om te zeggen dat het 2% van het netto jaarinkomen is.
Die 200 euro eigen risico lijkt veel, maar als je de tarieven voor het ziekenfonds vergelijkt met andere europese landen, dan betalen ziekenfondsverzekerden in NL nog altijd heel weinig…
Het doel van deze maatregel is dus NIET het terugbrengen van de consumptie, daarvoor moet je bij de artsen zijn. Het doel is het beheersen van de kosten die de laatste jaren de pan uit zijn gerezen. Eindelijk lijkt het erop dat het kabinet eens inziet dat het zo niet langer kan. Eindelijk wordt er onderscheid gemaakt tussen luxe-middeltjes en behandelingen enerzijds en echte medische zorg anderzijds. Fysiotherpaie is in mijn ogen typisch een voorbeeld van luxe-geneeskunde, dus dat betalen mensen maar zelf.
> En wie leggen er juist meer als gemiddeld doktersbezoeken af?
> Juist, chronisch zieken. En wie slikken er meer medicatie?
> Juist, chronisch zieken. Moeten die dan dubbel gepakt worden,
> voor iets wat niet hun schuld is, in combinatie met een
> minimum-inkomen? Of moet er gewoon maar een maximum komen?
> Bijv max. 6 bezoeken aan een huisarts? De rest moet de ha dan
> maar in zijn/haar eigen tijd doen? Of moet je gewoon bij je
> familie een collecte houden om je medicatie te kunnen betalen?
De schuldvraag speelt hier geen rol. Het gaat er gewoon om dat je gezondheid je heel wat waard zou moeten zijn. Is het dan zo onredelijk om een behoorlijk deel van je inkomen aan je eigen gezondheid uit te geven?
Waarom worden chronisch zieken dubbel gepakt? Deze groep mensen wordt relatief het meest gespaard, omdat voor hen 200 euro maar een schijntje is van de kosten die ze maken.
> Lijkt verdacht veel dat we langzaam maar zeker naar een
> systeem als in amerika gaan. De gezondheidszorg is enkel en
> alleen nog betaalbaar straks voor de boven modaal verdieners.
Ik betwijfel of je enig idee hebt hoe het systeem daar in elkaar zit. Dat is onvergelijkbaar met Nederland, gelukkig.
> En ja eind jaren 90 profiteerden we allemaal van de weelde,
> maar wie deed dat percentueel het meeste? Juist, de bovenste
> klassen in de loonschalen. De minima, bejaarden etc. kregen
> er ook bij, echter percentueel beduidend minder.
> En nu het slechter gaat moeten juist de minima percentueel
> MEER gaan betalen? Nee, idd! moet je helemaal gelijk geven,
> dat is een ontzettend gerechtvaardigd systeem! (dit is dus
> sarcastisch bedoelt).
Dit is gewoon onjuist… maar als jij de percentages bij de hand hebt, hoor ik ze graag.
Groet,
Johan
Beste myrthe, Carlos, jolanda, Tino en anderen,
Wat me in NL altijd zo fascineert is het feit dat ‘we’ over alles klagen. Alles moet altijd anders en beter, maar het mag alleen geen cent kosten.
Verder valt het me op dat de reacties op mijn eerste bericht zo fanatiek zijn. Als je aan de portomonnee van mensen komt, raak je blijkbaar een gevoelige snaar. Het lijkt mij toch vrij normaal om over dit soort zaken op een normale toon te discussieren. Daarom vroeg jolanda ook naar onze mening. Niet om alleen maar te horen hoe erg het is van die 200 euro, toch?
Hoor je iemand hier zeggen dat hij/zij absoluut niets extra overheeft voor haar/zijn gezondheid? Ik niet althans! Wat er echter wel gezegd wordt (en waar ik groot voorstander van ben), is het inkomensgericht aanpakken van dergelijke zaken. Het de sterkste schouders de zwaarste lasten-principe
Hieronder nog wat verder verduidelijking van wat ik heb willen duidelijk maken.
myrthe schreef:
>
> Hmm nooit geweten dat ik lifestyle-ziek ben!
-Ik heb het over ziek DOOR je lifestyle. Ik heb het dan over mensen die ongezond eten en drinken en hierdoor maagzuurremers ‘moeten’ slikken. Of mensen die een sportblessure oplopen en fysiotherapie willen. Voor dat soort indicaties ben ik voorstander van meer eigen verantwoordelijk en dus: zelf betalen, of vrijwillig bijverzekeren. Het is toch niet uit te leggen dat iemand die door
bewust ongezond te leven een behandeling nodig heeft, dit zomaar van onze belastingcenten vergoed kan krijgen? Ik heb het niet over specialistische behandelingen en operaties, maar dus alleen over voorbeelden zoals ik hierboven heb geschetst.
Ook dat is te simpel geschetst. WAAR leg je dat de grens wat goed en wat slecht is voor de gezondheid? Die sportblessure, ja die kost “ons” geld. Maar moeten we dan sporten maar afschaffen of als eigen risico zien? Immers sporten is juist ook goed voor de gezondheid, conditie, immuumsysteem en noem maar op. Hoeveel mensen sporten niet onder medische begeleiding? Ook daarbij is een blessure op te lopen. Moeten we dan gaan keuren of iemand een blessure heeft opgelopen door bijv domme pech, of door ondoordacht sporten door bijv niet op te warmen, om te bepalen of de persoon zelf moet betalen of de verzekeraar uitkeert?
En wat moeten we dan met andere lifestyle-problemen? Neem de rokers in onze maatschappij. Kost klauwen vol met geld aan gezondheidszorg. Moeten we daar een grens trekken? En waar dan? Immers, omdat iemand rookt onzeg je haar/hem ook niet de zorg mocht er een levensbedreigende situatie zijn. Moet je ze dan alleen zelf de kosten laten dragen voor de “kleine zaken”?
Zo zijn er enorm veel dingen in ons dagelijks doen en laten die onze gezondheid positief en negatief beinvloeden en dus gezondheidszorg-geld kosten.
> 200 Euro is voor de minima meer als 25% van het nettomaand
> inkomen.
-De 200 euro is per jaar, dus eerlijker is, om te zeggen dat het 2% van het netto jaarinkomen is.
Die 200 Euro, die komen er net als andere eigen bijdragen. Maw; eerst volle mep betalen, dan rest volle mep vergoed. Kijk naar het systeem van bijv ziekenvervoer per taxi. Eerst je eigen bijdrage betalen (ongeacht of eerste rit zoveel kost of niet), na het overschrijden van de eigen bijdrage krijg je de rest vergoed. Dan is het dus wel degelijk een klap van 200 Euro die in ene opgehoest moet worden.
Kijken we naar betalen per wat je slikt, ook dan moet je veel al direct ophoesten. Kijk ik bijv naar mijn medicatiegebruik, waar 1 middel niet vergoed van wordt, dat kost mij al snel 150 euro in de maand. En een bepaald duur middel is dat nog niet eens. Dus ook dan is het een 200 Euro die minima direct op tafel moeten leggen. Zal een minima van minder als 800 Euro niet zo maar kunnen ophoesten.
Dan kun je wel stellen; dan spaar je maar. Maar dat doen de meeste minima al als ze uberhaupt rond kunnen komen. Immers er zijn genoeg apparaten die het kunnen begeven, kids die onverwachte extra kosten met zich meebrengen, ongelukjes etcetc. De praktijk zal voor vele minima zijn dat die 200 Euro dus niet achter de hand is.
-Het doel van deze maatregel is dus NIET het terugbrengen van de consumptie, daarvoor moet je bij de artsen zijn. Het doel is het beheersen van de kosten die de laatste jaren de pan uit zijn gerezen. Eindelijk lijkt het erop dat het kabinet eens inziet dat het zo niet langer kan. Eindelijk wordt er onderscheid gemaakt tussen luxe-middeltjes en behandelingen enerzijds en echte medische zorg anderzijds. Fysiotherpaie is in mijn ogen typisch een voorbeeld van luxe-geneeskunde, dus dat betalen mensen maar zelf.
Lees de diverse publicaties en uitspraken van de aankomende regeringspartijen er eens op na. Ja kostenbeperking is het doel, maar heel duidelijk voorop gesteld dat men die wil bereiken door “consuminderen”
Is fysiotherapie een luxe-geneeskunde? Daar kun je over discussieren. Neem een persoon met bijv Bechterew, een reumavorm. Die fysio-en vaak 1 keer per week. Kost dus veel geld. Maar bespaart ook veel. Mensen zijn beweeglijker, hebben minder pijn, slikken dus minder pillen en hebben minder bezoekjes aan de arts nodig. Mensen groeien op een juiste wijze vast, dure aanpassingen en correcties zijn overbodig. Mensen kunnen meer doen, kunnen hun werk langer vasthouden al dan niet parttime, wat weer geld van de WAO uit spaart.
Dan de andere kant, de niet chronische gebruikers. Neem weer die sportblessure. Is dat een luxe behandeling? Ja, als je het bekijkt alsin; je hebt zelf “schuld” aan je blessure. Kijk je naar de mogelijke gevolgen voor de maatschappij als er geen fysio gevolgd wordt, dan is het weer een ander kostenplaatje.
> En wie leggen er juist meer als gemiddeld doktersbezoeken af?
> Juist, chronisch zieken. En wie slikken er meer medicatie?
> Juist, chronisch zieken. Moeten die dan dubbel gepakt worden,
> voor iets wat niet hun schuld is, in combinatie met een
> minimum-inkomen? Of moet er gewoon maar een maximum komen?
> Bijv max. 6 bezoeken aan een huisarts? De rest moet de ha dan
> maar in zijn/haar eigen tijd doen? Of moet je gewoon bij je
> familie een collecte houden om je medicatie te kunnen betalen?
-De schuldvraag speelt hier geen rol. Het gaat er gewoon om dat je gezondheid je heel wat waard zou moeten zijn. Is het dan zo onredelijk om een behoorlijk deel van je inkomen aan je eigen gezondheid uit te geven?
Waarom worden chronisch zieken dubbel gepakt? Deze groep mensen wordt relatief het meest gespaard, omdat voor hen 200 euro maar een schijntje is van de kosten die ze maken.
Juist voor chronisch zieken is hun gezondheid keren meer geld waard als de “gezonde” medemens. Ja 200 Euro is een schijntje voor de kosten die er gemaakt worden. Maar laat daarin niet buiten beschouwing welke kosten zij allemaal daarvan zelf evengoed moeten betalen. Zowel de direct zichtbare, als de wat moeilijk zichtbaardere kosten die er in overvloed vaak zijn. Hoge kosten dus alles bij elkaar. Dat gekoppeld aan het feit dat veel chronisch zieken en gehandicapten op het minimum zitten, maakt dat er wel heel erg weinig geld over blijft voor velen in deze groep.
Voorheen was dit een land waarin we stonden voor een zorgmaatschappij. Je zorgt voor jezelf, en degene die dat niet helemaal kunnen krijgen een klein steuntje door de maatschappij. En dat is zeker geen kwestie van maar ffies je hand ophouden. (zoals helaas nogal eens gedacht wordt). Dit was een land waarin het niet meer als normaal was dat bij een hoger inkomen ook wat hogere kosten horen, overigens nog steeds percentueel gezien lager als die van een minima.
De laatste jaren zie je dat in sneltreinvaart veranderen. Er komt meer en meer een verharding in de zaken. Mi. erg jammer.
JA gezondheidszorg kost meer en meer. Doordat we vergrijzen, doordat we hogere eisen hebben als voorheen, doordat er meer mogelijk is, en doordat medicatie en behandelingen duurder worden door onderzoekskosten, apparatuur etcetcetc. En JA dat moeten we dus ook samen als maatschappij betalen. Helemaal niets mis mee.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?